ZABURZENIA PSYCHOSOMATYCZNE
Zaburzenia psychosomatyczne są uciążliwą dolegliwością, przez którą organizm próbuje zwrócić uwagę na nieuświadomione problemy w sferze psychiki. Manifestuje to poprzez bóle somatyczne, które nie mają jasnego podłoża medycznego.
Obecnie wiele osób cierpi z powodu dolegliwości somatycznych, które nie znajdują wyjaśnienia medycznego, mimo szczegółowej diagnostyki. Pacjenci skarżą się na bóle głowy, zawroty głowy, bóle serca przypominające często stan przedzawałowy, wzmożone napięcie i bóle mięśni, bóle kręgosłupa czy stawów, bóle brzucha lub jelit, drętwienia, duszności, a nawet zgagę. Wiele osób źle sypia – ma koszmarne sny lub cierpi z powodu bezsenności. Jeszcze inni odczuwają długotrwałe zmęczenie, brak energii życiowej i obniżony nastrój.
Zaburzenia psychosomatyczne mogą być bardzo uciążliwe. Osoby cierpiące z ich powodu często czują się sfrustrowane i bezradne w obliczu kolejnych badań i diagnoz, które wciąż nie dają odpowiedzi.
Istnieje wiele przyczyn powstawania zaburzeń psychosomatycznych: skłonności genetyczne, nieuświadomione problemy emocjonalne, nagłe wydarzenia stresowe. Zaburzenia psychosomatyczne mogą mieć swoje podłoże w konflikcie rodzinnym, kryzysach zawodowych i osobistych, nagłych zmianach życiowych.
Najczęściej z problemami psychosomatycznymi borykają się osoby narażone na przewlekły stres, pracujące pod ciągłą presją, pozostające w toksycznych relacjach zawodowych lub prywatnych. Problem ten dotyczy częściej osób, które mają tendencje do tłumienia emocji, są wysoko wrażliwe i za wszelką cenę dążą do doskonałości. To też jest przyczyna, dla której osoby cierpiące z powodu zaburzeń psychosomatycznych niechętnie korzystają z pomocy psychoterapeuty. Próbują radzić sobie same, trudno im postrzegać problemy ciała jako zaburzenie, którego źródło leży w psychice.
Na problemy psychosomatyczne można spojrzeć w pewnym sensie jak na wołanie organizmu o pomoc. Mimo braku jasnego podłoża medycznego, doświadczane dolegliwości nie oznaczają, że coś wymyślamy. Ból jest rzeczywisty, choroba często też. Jej źródło może jednak tkwić w psychice.
Jak może Ci pomóc psychoterapia, gdy cierpisz na zaburzenia psychosomatyczne?
Zauważając u siebie zaburzenia psychosomatyczne, warto przyjrzeć się bliżej swojemu wnętrzu. W niektórych przypadkach psychoterapia pomaga odkryć źródło problemu (np. nierozwiązany konflikt, zepchnięte do podświadomości emocje takie jak strach, żal, uraza, poczucie bycia wykorzystywanym, niezrozumianym czy niedocenianym), co prowadzi do zmniejszenia lub ustąpienia dokuczliwych objawów. Psychoterapia dostarcza także wiedzy na temat połączenia naszej psychiki z ciałem i odpowiada na pytanie, jak harmonijnie zadbać o obie te sfery, by zapobiegać wystąpieniu podobnych objawów w przyszłości.
Spotkanie konsultacyjne
Jeśli zastanawiasz się, czy psychoterapia jest dla Ciebie, umów się na spotkanie konsultacyjne. Będziesz mieć wtedy okazję, aby wspólnie z terapeutą przyjrzeć się swojej sytuacji, poznać możliwości jej poprawy, wyodrębnić główne problemy do dalszej pracy, a także ustalić cele, które chcesz osiągnąć.
Psychoterapia indywidualna
Psychoterapia indywidualna to trwający od kilku miesięcy do około trzech lat cykl spotkań, który opiera się na relacji terapeutycznej. Wspiera rozwój osobisty oraz samopoznanie, a także ma na celu doprowadzić do trwałych zmian, np. ustąpienia objawów nerwicowych albo dolegliwości somatycznych.
